საქართველოს პალადიუმის მარადიული წევრები არიან ის სახეგანთქმული მოღვაწეები, რომლებიც დაუღალავად იღწვოდნენ საქართველოს გადასარჩენად, მისი ძლიერებისთვის, მთელი იბერიის აღორძინებისთვის.
შოთა რუსთაველი იბერიის საგალობლის "ვეფხისტყაოსნის" შექმნისთვის. ილია ჭავჭავაძე "ერის მამა", მთელი მისი შემოქმედებისთვის და განსაკუთრებით "მგზავრის წერილებისთვის –"ვიცი ჩემო მოხევევ რა ნესტრითა ხარ ნახჩხვლეტი" ზვიად გამსახურდია "საქართველოს სულიერი მისიისთვის". გურამ შარაძე ქართველ ემიგრანტთა ცხოვრების კვლევისთვის. ქაზიმ ქოიანჯუ უდიდესი ლაზი მომღერალი რომელმაც გამოაღვიძა მთელი ლაზეთი გაახსენა მათ ვისი გორისანი არიან ვაშა ფშაველა (ლაზიკაშვილი და არა რაზიკაშვილი) ახალი იბერიული ენის გაუგონარი ძალით ამღერებისთვის. ექვთიმე თაყაიშვილი ქართული საგანძურის პატრონობისთვის. აკადემიკოსი ვლადიმერ– ლადო ალფენიძე კოლხეთის წარსულის კვლევისთვის. კონსტანტინე გამსახურდია მთელი მიოსი შემოქმედებსითვის, განსაკუთრებით დავით აღმაშენებლის დაწერისთვის, "საქართველოს სულიერი მისიის" ავტორის გაზრდისთვის. იოსებ სტალინი – საქართველოს სახელის მსოფლიო მაშტაბით განვრცობისთვის, ლაზეთის დაბრუნებისთვის ბრძოლისთვის, საქართველოზე განსაკუთრებული ზრუნვისთვის, სიტყვებისთვის" ხედავდეს ახლა გიორგი სააკაძე თუ როგორ ხრის ქართველის წინაშე ირანის შაჰი თავსო" (თეირანის კონფერენცია 1943 წელი). ზურაბ ქაფიანიძე შუმერული, პროტოიბერული წარსულის კვლევისთვის, იბერიის აღორძინებისთვის თავგამოდებული ზრუნვისთვის.
|